de frituur...herstel: de snackbar

Soms heb je even geen tijd of gewoon even geen zin om te koken! Dat moment was gister Na een hectisch middagje besloot ik om patat te halen. Ik ben nog niet helemaal gewend aan het woord patat, de friet zit nog steeds in mijn hoofd.
Maar friet of patat is één pot nat.

Er waren maar liefst 14 mensen in de snackbar! Nadat ik mijn bestelling had gedaan, plaatste ik mezelf aan een tafeltje waar een klein mager mannetje zat. Ik had door de drukte heerlijk de tijd om mensen te bestuderen, wat bijna een hobby blijkt te worden . Het is heerlijk om ergens te wonen waar je bijna geen mens kent en al helemaal geen bekenden tegen komt in de snackbar! Dus ik kan ongegeneerd mensen bekijken. Met open mond of met mond dicht, het maakt allemaal niet uit, geen mens die me kent! Mannen op klompen, een vrouw met namaak UGG’s, een kind met trainingspak, vreselijk lelijke vrouwen en maar 1 die er erg leuk uit zag. Het mannetje naast me was duidelijk vrijgezel. Niet omdat je dat merkt, want hij zei of deed niets, maar gewoon hoe hij eruit zag. Dat zie je soms meteen (denk/fantaseer je dan) Spijkerbroek tot bijna aan zijn middel, kalend hoofd met hier en daar wat krullen en schoenen die je 40 jaar geleden kon vinden in een schoenenwinkel.

Er kwamen 2 vrouwen en een man binnen. De man van het 3tal deed de bestelling en de 2 vrouwen namen een tafeltje. Moeder en dochter, dat zag je zo. Moeder die qua kleding in het gelijk wil staan met haar dochter, een stretch spijkerbroek met onderaan mooi omgevouwen pijpen tot ong. 30 cm……wauw… De man was de partner van dochter en duidelijk nog niet zo lang samen. Ze deed wat nerveus en kreeg een rood hoofd toen hij terug kwam. De man naast me riep ineens “He, hou ist mit tie dan? Woar waarkst toe nou?” De man naast me en de partner van de dochter van de moeder kenden elkaar blijkbaar van vroeger.
Hij kwam er even bij zitten. “Nou, ik bin waark nou bie piep en ben bezig mit mien riebewies veur de bus!” alsdus de partner. “Och waarkst toe door?”zegt de vrijgezelle man naast me. “Moar dat riebewies most toe dat zulf betoaln? Dat kost ja wel 9000 eurooos.” “Nee” ,zegt de partner, dat krieg ik betoald vant bedrief” Dat kost uhhh…eem denkn….twaihonderd, vaarhonderd, zeshonders, neegnhonderd en vieftienhonderd…nou ik denk zon drai doezend euroos…
Moar ik krieg dat dus ik houf niks te betoaln!”
“Das ja mooi”, zegt de oude vrijgezel en wanneer bist kloar den”
“Als alles goud goat dan mot ik in november exoamn doun”
“En hest ook al n keer mit n dubbeldekker reedn?”
“Nee doe wel nait?”
“Joa, ik heb ja alle riebewiezen diest kenst hebbn”

Er werd geroepen1 friet met 1 schnitzel

De oude vrijgezel staat op en ik denk in mezelf…mijn mensenkennis is redelijk ok, een menu voor 1 persoon!

Hij loopt langs ons en zegt……Ik wil nog ain ding doun! Stroaljoager riebewies hoaln!!!

Een vrijgezel op leeftijd, waarschijnlijk lang bij zijn moeder gewoond tot ze stierf, nooit een vrouw gehad en gewoon als een klein jongetje door blijven dromen!

Wat kan het leven soms simpel zijn